توانمندسازی (Empowerment) و ظرفیت سازی (Capacity Building) هر دو واژه هایی هستند که تاکنون تعاریف مختلف و زیادی از آنها ارائه شده است. 

توانمند سازی در سازمان به این معنی  است: فرصت هایی برای کارکنان فراهم کنیم که بتوانند تصمیمات خود را در جهت وظایف شان اتخاذ کنند.

سه گام اساسی در جهت توانمندسازی عبارتند از:

۱‑اشتراک اطلاعات با همه

۲‑ایجاد استقلال درون مرزها

۳‑جایگزین کردن سلسه مراتب قدیمی با تیم های خود گردان(خود مدیریت کننده)

بسیاری از سازمان های امروزd برنامه های توانمند سازی را به عنوان تلاشی در جهت ارتقای انگیزه ی کارکنان، افزایش اثربخشی و خلاقیت در سازمان و راهی برای بدست آوردن مزیت رقابتی انتخاب کرده اند.

توانمند سازی در سطح ملی نیز تعریف می شود.

ظرفیّت سازی به معنی ارتقای توانایی افراد، سازمان ها و جوامع محلی برای انجام وظایف، حل مسائل، تدوین و دستیابی به اهداف است.

ظرفیت سازی به معنای توسعه نهادی، سازمانی، مدیریتی، فناوری، فرهنگی، توانایی ها، قابلیت ها و مهارت های فردی است که افراد، سازمان ها و جوامع را قادر می سازد مسائل خود را حل کنند و حتی از آن فراتر نیز بروند.

در ظرفیت سازی به دنبال شناخت توانایی های بالقوه هستیم و برخلاف توانمند سازی تنها به انتشار اطلاعات و دادن استقلال به افراد برای گرفتن تصمیمات روزانه و کاری خود اتکا نمی کنیم بلکه بر استراتژی ها و برنامه های بلند مدت تاکید داریم و می خواهیم به طور مثال اثربخشی یک سازمان را در ارتباط با ماموریت و محیط آن سازمان افزایش دهیم.

 

یادداشت های مرتبط:

آموزش مدل اثربخشی کارکنان هی گروپ

توانمندسازی عملکرد کارکنان

تعهد و توانمندی در پاداش نهایی

رویارویی جلسات و رونوشتها با بهره وری

…