مدل ستاره ای/استراتژی سازماندهی

مدل ستاره ای در طراحی سازمان که فرآیند آن را در نمودار ذیل مشاهده می کنید، در سی سال گذشته استفاده شده و تطور یافته است. منطق اصلی آن بسیار ساده ولی قوی است: استراتژی های متفاوت به سازمان (دهی) متفاوتی برای اجرا شدن نیاز دارند. اینکه رویکرد سازمان چیست و چه نتایجی برای آن اولویت دارد به طور مستقیم بر منابع مورد نیاز از جمله نیروی انسانی و نحوه چینش آن تأثیر می گذارد. مسلم است که سازمانی جوان که به توسعه سهم بازار از طریق تقویت نوآوری در محصول و ارائه ایده های خلاقانه می اندیشد، به ساز و کارهای متفاوتی در مقایسه با سازمانی که برای بقا از طریق کاهش هزینه ها و ارائه محصولات ارزانتر تلاش می کند نیاز دارد.

در استراتژی سازمان مشخص می شود که چه منابع و قابلیتهایی برای رسیدن به اهداف کسب و کار نقش اساسی دارند. در این مدل هدایت کنندگان سازمان با بررسی این ملزومات اولویتها را مشخص نموده و در نحوه تأثیر متغیرهای طراحی سازمان دخالت می کند.

مدل ستاره ای برای طراحی سازمان، به پنج متغیر کلیدی قابلیتها، ساختار، فرآیندها، پاداشها و افراد تکیه دارد و به منظور روشن شدن هر کدام از این وجوه، برای استفاده در طراحی سازمان و ساختار سؤالاتی به شرح ذیل قابل طرحند:

قابلیتها:

ما چگونه از رقبایمان متمایز می شویم؟

ساختار:

ما چگونه سازماندهی شده ایم؟

نقشهای کلیدی کدامند؟

کار چگونه مدیریت شده است؟

چه کسی قدرت و اختیار دارد؟

فرآیندها:

تصمیمات چگونه اتخاذ می شوند؟

کار چگونه بین دو نقش جریان می یابد؟

مکانیزم و ساز و کار همکاری چیست؟

پاداشها:

رفتارها چگونه توسط اهداف شکل داده می شوند؟

چگونه پیشرفت را ارزیابی می کنیم؟

افراد:

چه مهارتهایی مورد نیاز است؟

چگونه استعدادهایمان را پرورش می دهیم؟

ملاحظه می شود که در این بین، اگرچه فرهنگ بخش حیاتی یک سازمان است، با این وجود بخش روشنی از مدل را تشکیل نمی دهد؛ زیرا رهبر نمی تواند مستقیما فرهنگ را طراحی کند. فرهنگ یک سازمان از ارزش های جاری، نحوه تفکر و هنجارهای رفتاری که در طول زمان شکل گرفته اند، و بین کارکنان توزیع شده، تشکیل می شود و نتیجه ی انباشت تصمیمات طراحی که در گذشته انجام شده اند به همراه رفتارهای رهبری و مدیریتی که از این تصمیمات منتج شده اند می باشند. 

ایده همراستایی و هماهنگی در مدل ستاره ای حیاتی است. هر جزئی از سازمان که توسط یک نقطه از مدل نمایندگی می شود، باید به فعالیت ادامه دهد تا از استراتژی پشتیبانی شود. 

بیش از ساختار، فرآیند ها و پاداش ها و فعالیت های افراد، رفتارهای مطلوب را تقویت کرده تا سازمان بتواند به اهدافش دست یابد. به همان اندازه که همراستایی معرفی شده باید توانایی آراستن قوا برای مواجهه با تغییر را داشته باشد، وضعیت منابع، فرآیند های استفاده شده و مدل های ذهنی که در موفقیت امروز مشارکت دارند، برنامه های ساخته شده برای آینده را تحت تاثیر قرار می دهند. 

در زمان ثبات این مورد منجر به کارآیی خواهد شد. ولی در زمان تغییر این نوع همراستایی ساکن می تواند به یک محدودیت تبدیل شود. سازمان باید دارای هماهنگی و همراستایی باشد ولی در عین حال به انعطاف پذیری هم نیاز دارد تا بتواند فرصت ها و تهدید ها را تشخیص داده و به آن ها پاسخ دهد.

متخصصان سازماندهی رایان راهبرد چابک ارائه دهنده نظر مشورتی در مورد نحوه سازماندهی در سازمان شما