عوامل مؤثر بر تعهد و تعلق کاری

تعلق کارکنان : دو پایه کلیدی برای تعهد و تعلق اصیل ایشان باید وجود داشته باشند. بخشی از موضوع به درک و جنبه ی منطقی و بخشی دیگر به احساس کارکنان بستگی دارد.

تعلق کارکنان :

جنبه ی منطقی تعهد و تعلق و دلبستگی

جنبه منطقی آن است که به درک کارکنان از نقشی که بر عهده دارند شامل جایگاه آن در کل سازمان و چگونگی همراستا شدن آن با اهداف سازمانی است.

جنبه ی احساسی تعهد و تعلق و دلبستگی

هم به جنبه احساسی آن بر می گردد و شامل کارهایی می شود که بایستی برای چگونگی احساس فرد نسبت به سازمان انجام داد تا به کارمند احساسی در خصوص دستاوردهای شغل و چگونگی ارتباطشان با مدیر مهیا گردد.

این دو جنبه کلی باید به تعدادی از عوامل که سطوح تعهد و تعلق شغلی و سازمانی را تحت تأثیر قرار می دهند، شکسته شوند. این عوامل عبارتند از

ماهیت کار از جنبه جالب و چالش برانگیز بودن، مسئولیت، اختیارات و آزادی عمل داشتن، حیطه ای برای استفاده و توسعه مهارتها و توانمندی ها، مهیا بودن منابع مورد نیاز و فرصتهای پیشرفت تأثیرگذار است.

محیط کار که باید توانمند ساز و پشتیبانی کننده باشد. 

محیط توانمند ساز شامل:

فرآیندهای کاری، ابزارها و تسهیلات، شرایط فیزیکی و محیط پشتیبانی کننده شامل راضی کننده بودن سطح توازن کار و زندگی، تقاضاهای عاطفی بیش از حد نباشند، مراقبتهای بهداشتی و ایمنی، امنیت شغلی و نیازهای رشد فردی، جو سازمانی هستند.

کیفیت رهبری و مدیریت که نحوه طراحی شغل، نحوه تقسیم کار، میزان تفویض اختیار ، میزان فرصتهای دستیابی به اهداف و توسعه و بازخوردی که مهیا می شود از آن متأثر است.

فرصت های رشد فردی:

عاملی انگیزاننده است که مستقیماً روی تعهد و تعلق کارکنان تأثیر می گذارد. 

فرصت های مشارکت در امور:

اگر صدای کارکنان شنیده شود، این فرصت به ایشان داده می شود که ایده هایشان را تزریق کرده و به آینده نگاه کرده و حس کنند که در حال مشارکت در امور هستند.

منبع: Armstrong,s Hand­book of Strate­gic Human Resource Management

ترجمه: رایان راهبرد چابک

مشاوره و آموزش مدیریت منابع انسانی

سنجش رضایت یا سنجش اثربخشی کارکنان

آموزش مدل اثربخشی کارکنان هی گروپ (تعهد و علق و توانمندسازی)